Essays
Hertmans, Stefan
2007
paperback
Nederlands
Bezige Bij
De beschouwingen in dit boek markeren ruim tien jaar lezen en schrijven rond de notie van de antieke tragedie en haar weerbarstige actualiteit, die ook centraal staat in Hertmans' eigen teksten voor theater. De eerste drie essays, waarvan één in...
Lees verder >> De beschouwingen in dit boek markeren ruim tien jaar lezen en schrijven rond de notie van de antieke tragedie en haar weerbarstige actualiteit, die ook centraal staat in Hertmans' eigen teksten voor theater. De eerste drie essays, waarvan één in briefvorm, vragen zich af wat laatromantische dichters bedoelden met het 'onzegbare'. Omwille van het alles overweldigende gemak waarmee hedendaagse teksten worden geschreven, lijkt het goed nog even stil te staan bij de tragische stilte van enkele dichters zoals Lenz, Hölderlin en Paul Celan, voor wie waanzin of zelfmoord de enige uitweg leek. Maar dit boek buigt zich vooral over de 'zwijgende' erfenis van de Griekse tragedie voor een hedendaags bewustzijn. De teksten over Medea en Antigone schreef Hertmans voor en tijdens het werken aan zijn tweede theatertekst, Mind the gap (2000). Hertmans beschouwt Medea als hét voorbeeld van het verschrikkelijke zwijgen, het ogenblik waarop de mens overgaat tot dodelijk geweld. Het dagboek rond Antigone weerspiegelt zijn confrontatie met een jonge, weerbarstige vrouw in een mannenwereld. In de figuur van Empedokles bespreekt hij de noodlottige verhouding tussen utopie, politiek en kunst. Het afsluitende essay stelt de vraag waarom de ironie ons, ondanks alle tragische gebeurtenissen van onze tijd, niet meer toelaat dergelijke tragedies te schrijven.
Hertmans| Pourveur | Swyzen
2005
paperback
Nederlands
IT&FB
In deze eerste uitgave van Het Zuidelijk Toneel is de integrale tekst van Tirannie van de tijd afgedrukt. Verder zijn in dit boek opgenomen een dagboekfragment van de regisseur, een dramaturgische overdenking, een weerslag van het repetitieproces,...
Lees verder >> In deze eerste uitgave van Het Zuidelijk Toneel is de integrale tekst van Tirannie van de tijd afgedrukt. Verder zijn in dit boek opgenomen een dagboekfragment van de regisseur, een dramaturgische overdenking, een weerslag van het repetitieproces, feitelijke gegevens over de toneelvoorstelling, repetitiefoto's en illustraties. Speciaal voor deze uitgave schreef Neerlandica Anneke Jansen een artikel waarin zij haar visie op de wereldbeelden van de schrijvers uiteenzet.
Acht scènes naar Le Nozze di Figaro van W.A. Mozart
Hertmans, Stefan
2005
paperback
Nederlands
Naar aanleiding van de 25ste verjaardag van het Poëziecentrum vzw en op vraag van het Festival van Vlaanderen en het Poëziecentrum vzw vertaalde Stefan Hertmans Da Ponte's verhaal naar een modern en actueel libretto voor twee acteurs.
Le Nozze di...
Lees verder >> Naar aanleiding van de 25ste verjaardag van het Poëziecentrum vzw en op vraag van het Festival van Vlaanderen en het Poëziecentrum vzw vertaalde Stefan Hertmans Da Ponte's verhaal naar een modern en actueel libretto voor twee acteurs.
Le Nozze di Figaro is een komische opera over huwelijk, liefde, vergiffenis en klassenstrijd. Jullie die Weten wordt een hedendaagse, vrije versie van Mozarts opera.
Jullie die Weten is een herschrijving van de dramatische wendingen in deze zeer complexe opera (Franse revolutie, feodaal recht, grote sociale veranderingen (de tijd van Vulcanus komt eraan, wordt er gegrapt), huwelijk en 'afspraken', sprezzatura als beschaafde omgangsvorm, ...).
Stefan Hertmans werkt een achttal kernachtige, lyrische scharniermomenten uit, in gedichtenvorm. De duiding is niet expliciet maar geeft de lezer toch het verhaal van de Nozze in verkorte vorm. Vandaar de titel van het werk: Jullie die Weten (Voi che sapete che cosa è l'amor...) of beter geduid: jullie weten best waarover liefde en bedrog handelen: er is ook de medeplichtigheid van het grinnikende publiek dat al eeuwen de Nozze aanziet.
Het verhaal is ironisch en toch aangrijpend. 'Ik heb lang nagedacht over die beschaafde tolerantie in die opera, een omgangsvorm die volledig verdwenen is (zelfs tussen de graaf en de gravin betreffende het “ius prima noctis'†de politiek van mannen en vrouwen, drastisch veranderend met de Franse revolutie, is voelbaar in hun privé verhouding, dat is redelijk interessant in tijden van hysterische talkshows over relaties)', aldus Stefan Hertmans.