Sinds het overlijden van Edith Piaf, nu vijftig jaar geleden, verschenen over haar leven tientallen boeken en uitgebreide dossiers in tijdschriften. Het ene al juister dan het andere. Vandaag, vijftig jaar na haar dood, is eindelijk een ernstige... Lees verder >>
Sinds het overlijden van Edith Piaf, nu vijftig jaar geleden, verschenen over haar leven tientallen boeken en uitgebreide dossiers in tijdschriften. Het ene al juister dan het andere. Vandaag, vijftig jaar na haar dood, is eindelijk een ernstige biografie verschenen in het Nederlands. De auteur, Toon Hillewaere, is een oud-leerkracht Frans die al jaren gepassioneerd is door het chanson. Over Piaf gaf hij in de voorbije jaren tientallen causerieën. Door het lezen van die diverse biografieën is hij vrij goed te weten gekomen wat in Piafs levensverhaal op mythes en legendes berust en wat echt gebeurde. Zijn boek gaf hij de titel mee Edith Piaf Een Liegende Legende? Die titel klinkt leuk als stafrijm, maar lijkt me bovendien bijzonder goed gekozen, het vraagteken inbegrepen. Zal men, na alles wat al gezegd en geschreven werd ooit de volledige waarheid kennen over die ‘lyrische straatmus’? Edith Piaf, lyrische straatmus was de titel die Jeroen Brouwers gebruikte in zijn jeugdboek over Piaf, verschenen in 1961. Dat kleine boekje stond al bol van onjuistheden. Maar hoe kon het anders? Piaf hield zelf veel van die verhalen mee in het leven. Wat er verteld werd was voor haar minder belangrijk, als ze maar over haar bleven schrijven. Zo leert ons het boek van Hillewaere. Nog een boek over Piaf in het Nederlands dat vlot over de toonbank ging, is het boek van Simone Berteaut uit 1969 dat het jaar daarop door Ernst van Altena vertaald werd. Ook daarin veel leugens en legendes. Zelfs de auteur loog al over zichzelf. Als vriendinnetje van de nog kleine Edith met wie ze de straat opging om te zingen, noemde ze zich ten onrechte de halfzuster van Piaf. In het boek van Hillewaere worden veel van deze onjuistheden, leugens en legendes, rechtgezet. Het begint al bij haar geboorte. Die had wel plaats op 19 december 1915 maar niet op de stoeprand van de straat. Het duurde voort tot haar overlijden. Dat was niet op 11 oktober 1963 in Parijs zoals in de officiële boeken staat, maar op 10 oktober in Plascassier, een dorp nabij de Côte d’Azur. Wat echt in haar leven gebeurde, de ontwikkeling van haar carrière, de vele mannen die ze liefhad en de vele ongevallen en ziektes die ze doorstond, vernemen we in het boek van Toon Hillewaere. Edith Piaf Een Liegende Legende? is boeiend geschreven en de auteur verantwoordt, waar nodig, wat hij schrijft. Wie belangstelling heeft voor deze grote zangeres, vertolkster maar ook auteur van veel van haar liedjes, mag dit boek niet ongelezen laten.
JAZZ is een prestigieuze 12-delige serie van Ken Burns over de geschiedenis van de jazz. De serie onderzoekt alle stijlen in de jazz en haar vertegenwoordigers en plaatst deze tegen de achtergrond van de sociale en culturele verhoudingen in de 20e... Lees verder >>
JAZZ is een prestigieuze 12-delige serie van Ken Burns over de geschiedenis van de jazz. De serie onderzoekt alle stijlen in de jazz en haar vertegenwoordigers en plaatst deze tegen de achtergrond van de sociale en culturele verhoudingen in de 20e eeuw. De serie volgt deze bijzondere kunstvorm van de beginjaren rond 1890 tot ca. 2000. De serie is uitgezonden bij de Nederlandse publieke omroep. De productie duurde 6 jaar en kostte 13 miljoen dollar.Ken Burns maakt al meer dan dertig jaar films waaronder Emmy Award winnende documentaire series als The National Parks: America’s Best Idea, The Civil War en The War. Hij wordt gezien als een van de grootste documentaire makers van deze tijd.
Een stoet van kleur en klanken is een documentaire die het muzikale en maatschappelijke traject beschrijft van Luc Mishalle (°1953), een Belgisch saxofonist, componist en bezieler van de muziekeducatieve organisatie MET-X die bekend staat om zijn... Lees verder >>
Een stoet van kleur en klanken is een documentaire die het muzikale en maatschappelijke traject beschrijft van Luc Mishalle (°1953), een Belgisch saxofonist, componist en bezieler van de muziekeducatieve organisatie MET-X die bekend staat om zijn multiculturele en Urban Arts projecten. De muziek van Mishalle & Co beweegt zich op het snijvlak van jazz, Marokkaanse volksmuziek en nieuwe ernstige muziek, gesitueerd in het veelkleurige licht van de hedendaagse grootstad.
In Een stoet van kleur en klanken krijgen belangrijke thema’s van het recente culturele leven in België vorm. Je ziet de zich ontwikkelende verhouding tussen de autochtone en de nieuwe Belgen. Je ziet de geboorte en de wildgroei van culturele hoofdsteden en de doorbaak van de ideologie van de creative cities. Je ziet de institutionalisering van de culturele marge en de recuperatie van de anarchistische energie van de jaren zestig en zeventig. Er wandelt een parade van kleurrijke muzikanten en beeldenmakers voorbij, die samen elk op hun eigen wijze toeteren en blazen, trommelen en slaan. James Ensor zou er een navrant schilderij van maken. Paul De Bruyne schreef er een boek over.
Paul De Bruyne is associated lector ‘Kunstpraktijk in de Samenleving’ van Fontys Hogeschool voor de Kunsten. Hij schreef talrijke artikels in nationale en internationale tijdschriften en boeken over theater, opera, film, dans. Hij regisseerde theatervoorstellingen in binnen- en buitenland en doceert regie aan de Academie voor Drama, FHK. Hij schreef theaterscripts, columns, kortverhalen.