Toneeltekst van Dea Loher in de vertaling van Liet Lenshoek. I.s.m. het RoTheater
In dit stuk worden 12 verloren zielen opgevoerd die proberen aan hun eigen leven te ontsnappen. Dieven bestaat uit parrallelle verhaallijnen die elkaar nauwelijks raken,... Lees verder >>

Toneeltekst van Dea Loher in de vertaling van Liet Lenshoek. I.s.m. het RoTheater In dit stuk worden 12 verloren zielen opgevoerd die proberen aan hun eigen leven te ontsnappen. Dieven bestaat uit parrallelle verhaallijnen die elkaar nauwelijks raken, en daardoor onstaat het gevoel van eenzaamheid en het verloren gaan van het maatschappelijke.

Dea Loher is een van de meeste succesvolle hedendaagse Duitse theaterauteurs. Haar stukken zijn veelvuldig bekroond en hebben niet alleen een belangrijke plaats op de Duitse theaterpodia veroverd, maar worden ook in de rest van Europa veel gespeeld. In... Lees verder >>

Dea Loher is een van de meeste succesvolle hedendaagse Duitse theaterauteurs. Haar stukken zijn veelvuldig bekroond en hebben niet alleen een belangrijke plaats op de Duitse theaterpodia veroverd, maar worden ook in de rest van Europa veel gespeeld. In Onschuld schetst Loher een beeld van een wonderlijke groep vertwijfelde en verstrikte mensen in een kleine kustplaats. Het stuk toont een wereld van losgeslagen personages op zoek naar liefde en geborgenheid. Via de blik van de vreemdeling geeft Loher een poëtisch maar treurig beeld van de westerse wereld en het failliet van de menselijke waarden.

Een treurige buitenwijk van een provinciestadje. Een vreemdeling is er getuige van het doodrijden van een kind. Deze tragische gebeurtenis werkt als katalysator op het leven van acht zonderlinge personages. Een getraumatiseerde soldaat, een dementerende... Lees verder >>

Een treurige buitenwijk van een provinciestadje. Een vreemdeling is er getuige van het doodrijden van een kind. Deze tragische gebeurtenis werkt als katalysator op het leven van acht zonderlinge personages. Een getraumatiseerde soldaat, een dementerende oma die voortdurend vergeet dat haar kleinkind is omgekomen, een politieagente die wanhopig jaagt op terroristen vormen een vreemde optelsom van personages die de diepste pijn en de grootste leegte van het bestaan voelbaar maken. Net als in mozaïekfilms als Magnolia en Babel creëert Dea Loher een even aangrijpende als onthutsende caleidoscoop van menselijk onvermogen. Haar personages leven aan de rand van de moderne maatschappij, omringd door onverschilligheid. Het Laatste Vuur stelt hardnekkig en genadeloos de vraag wat het is dat mensen met elkaar verbindt. Wat kweekt gevoelens, begrip, vertrouwen? Het is lang geleden dat deze vragen zo indringend werden gesteld. (Frankfurter Rundschau).