Niemandsland | Eva Jansen Manenschijn

Waar zijn we thuis? Kunnen we wonen in de muziek, of alleen in de stilte van een huis?

Na veertien jaar keert een pianist terug naar zijn geboorteplaats. Op de berg waar zijn moeder kort geleden is begraven, treft hij een jonge vrouw met wie hij is opgegroeid. Hij was de zoon en zij de werkster, een arbeidsmigrant.

Wat proberen hun gezamenlijke herinneringen uit het verleden hen nu te vertellen? Waar zijn we thuis? Kunnen we wonen in de muziek, of alleen in de stilte van een huis?

In een filmische en muzikale compositie van gedachten en ervaringen, waarin heden en verleden vervloeien, zoeken twee ontheemden bescherming bij elkaar; in een poging hun eenzaamheid te ontvluchten.

Eva Jansen Manenschijn schreef met Niemandsland een intieme voorstelling in een beeldende, poëtische taal, die doet denken aan de toneelstukken van Marguerite Duras en Jon Fosse.